Lieve allemaal, hier komt het op 1 na laatste verhaal.
Afgelopen maandag was het opeens slecht weer, hele dag regen. Dat was geen punt want we hebben een lang stuk gereden en we zijn naar het Kauri museum geweest.
We kwamen langs Dargaville en daar deden we boodschappen, ik was er ook in 1993 geweest. Mijn ouders hun vrienden woonden hier en we logeerde daar een nacht of twee.
Nu kwamen we in gesprek met een echtpaar die daar een winkel hadden. Heel leuk, wel een half uur met elkaar gesproken over hun land en ons land. Ze kenden veel Nederlanders die hun nazaten hier nog steeds woonden. We hebben redelijk veel gesprekken gehad deze reis met nieuw zeelanders, in winkels, op campings en tijdens excursies die we deden.
Wat zij van ons vinden, ook van alle europeanen, is: we zijn altijd gehaast, onderweg naar iets, we kunnen niet genieten in het moment zelf. Dat vinden ze ook als ze europa, holland bezoeken.
Dus we moeten allemaal op een cursus mindfullness..................
Ik begrijp ze wel als ze dat zeggen, ik ben zelf ook erg planmatig en denk vaak vooruit, wat nu, wat doe ik morgen, deze week, etc.........Tegelijkertijd roemen ze wel onze werklust en efficiency, alle hollanders hebben succes in NZ zeggen ze, als ze hier heen zijn geëmigreerd.

Deze laatste mensen, uit Dargaville, overtuigden ons om het Kauri museum te bezoeken, we kwamen er langs op weg naar Auckland. En inderdaad was het erg indrukwekkend, heel groot, heel veel informatie en heel beeldend uitgedrukt. Alles dus over het kaurihout en de kaurigum, een soort hars uit die boom, die verhard en als barnsteen er uitziet uiteindelijk na polijsten etc.
En over de geschiedenis van die kauri houtkap en productie, die al begon midden achttienhonderd. Echt de moeite waard, je kon er uren ronddwalen.
We kwamen laat aan op Muriwai Beach, op de camping daar. Op dat moment werd het droog en ging de zon onder, ik nam snel een foto en die vinden we toch mooi, wat een lucky shot.
De volgende ochtend prachtig zonning, en zwoel, warm weer. We zijn naar de Gannet Colony gegaan, op dat strand, 200 meter van de camping. We spraken daar met een mevrouw die zei dat door het mooie weer van de laatste tijd de janvangenten nog niet eens allemaal waren uitgevlogen. Normaal zijn ze in april al weg. Nu zagen we nog een jong dat gevoerd werd en nog niet kon vliegen.
Nog een strandwandeling gemaakt, om afscheid te nemen van de eindeloze stranden en de ruige fascinerende Tasmanzee. Ik ben altijd gek op de zee en het strand maar Gerrit nooit zo, maar hiervoor is hij ook gevallen, het is zo mooi!
Naar een camping in Auckland zelf gereden, vrij dicht bij het centrum, was dichtbij Muriwai Beach.
Gelukkig toch een rustige camping, we waren er al om 12.00 uur.
Met de bus naar het echte centrum van Auckland gereden, was toch een half uur nog.
Wat een enorme grote stad, winkels bekeken, nog een cadeautje coor mijn vader gekocht.
In de avondspits weer terug met de bus, nu bijna een uur!
Woensdag weer met de bus on route, halte is vlak bij onze camping. Goed weer, wat bewolkt maar ook soms zon. Een klein buitje gehad van 10 minuten, meer niet.
Naar de Skytower geweest, een heel hoge toren met uitzicht platformen, toren is met 60 verdiepingen het hoogste gebouw van de stad. Mooie uitzichten, kijk maar op de foto,s, zelfs de hoge kantoorflats zie je in de diepte. Auckland is een enorme stad, vooral qua oppervlakte, ook al door al het water en de havens.
Ook naar andere gedeelten nog gewandeld en daar heerlijk geluncht. De jachthaven bezichtigd en foto's genomen van enorme jachten, vooral voor mijn broer. Deze waren nog groter als het jacht waar hij op werkt, en die is al 110 ft.
In de avond een drankje op een terras bij de haven genomen en gegeten in een Aziatische Food Court. Dat is een grote ruimte met allemaal tafeltjes en stoelen en daarom heen zijn allemaal kleine toko,s, kleine tentjes waar ze koken. En dan chinees en tais en indiaas en ga zo maar door.
Je kan overal wat bestellen en het is heel goedkoop en ook lekker vonden wij. We waren tegen 21.00 weer thuis, ik was heel moe, bijna de blaren op de voeten gelopen!
Vandaag naar onze laatste camping vertrokken, vlakbij het vliegveld en vlak bij de camper leverancier om de campervan daar in te leveren.
We zaten ergens buiten koffie te drinken, omdat we te vroeg waren om al in te checken en verbaasden ons weer over al die dikke mensen, zoveel. Ik zou foto's willen maken om het te laten zien maar dat kan echt niet. Het is niet een beetje te dik maar echt obese, zoals op de tv. En ook hier, een voorstad van Auckland, zoveel wat armoedige mensen in deze wijk tenminste. Met kapotte kleding of veel te groot of te klein of vies en vuil, echt anders dan bij ons.
In de middag uren bezig geweest met alles weer in de koffers te krijgen en alles op te ruimen en te legen. We hebben wat ruimtegebrek, door de cadeaus, onze eigen schuld, kleinere cadeautjes voortaan kopen!
Daarna nog wat poetsen, weer is slechter geworden vanmiddag en vanavond flinke buien.
Naast de camping bleek een buffetrestaurant te zijn met het concept van all you can eat voor een vaste prijs. Nou jullie snappen het al, helemaal vol, konden nog net een klein tafeltje krijgen. Door het weer hadden we geen zin nog ver te lopen naar een andere gelegenheid.
Het eten was goed gelukkig en heel veel keus en goedkoop! Maar het mooiste was uiteraard het kijken naar de mensen, wat een enorme hoeveelheden schepten sommigen op en wat hadden ze dan al een enorme omvang. We keken onze ogen uit............
Morgenochtend gaan we tegen 09.00 weg en we hopen dat alles goed zal geregeld worden bij de camper inlevering. We krijgen namelijke een som geld terug op ons account omdat we geklaagd hebben via de mail een paar weken terug. We hadden al onze grieven eens rustig op papier gezet en Gerrit heeft een mooie mail gestuurd, beleefd en reëel en met ook nog humor.
Daar kwam enig mail verkeer van en nog een telefonisch contact. En uiteindelijk resulteerde het in een positief besluit om onze ongemakken te erkennen en er een geldelijke tegemoetkoming tegenover te zetten. Dat voelde heel goed en eerlijk!

Vrijdagavond zijn we in Hong Kong, we halen de tijd nu namelijk in. We slapen in de stad zelf en hebben de hele zaterdag om daar de benen te strekken en nog wat te bezichtigen. Even na middernacht vliegen we weer verder en zondagochtend om 06.55 landen we op Schiphol als het goed is. Weer doordat we de tijd inhalen.

Het is voor ons allebei een geweldige vakantie geweest in een wonderschoon land.
Na de eerste week met hindernissen is het allemaal prima verlopen en hebben we alleen nog maar genoten. We hebben zoveel schitterende natuur gezien, op beide eilanden. We hebben prima weer gehad behalve de eerste week op het Noorder Eiland en ook dan regende het niet de hele dag, op twee keer na.
Ik vind het moeilijk om hier afscheid te nemen, ik zou hier wel langer willen blijven, maar het is ook weer fijn om naar de kinderen te gaan en andere dierbaren en naar huis. Het was ook wel lang genoeg, bijna tien weken is ook lang. Het is goed zo.
Jullie horen als we thuis zijn nog even of de reis goed was en Hong Kong nog hetzelfde was en dan sluiten we het blog ook af.
O ja, wat betreft de foto,s , op sommige campings hadden ze speeltoestellen voor kinderen, vandaar..............
Liefs voor iedereen en dikke kussen coor de bende van zes.