Lieve allemaal, het was een juiste beslissing om niet de hele East Cape te doen. We hebben inmiddels storm, regen en flink onweer gehad. Wij zelf hebben er eigenlijk bijna geen last van gehad. Maar we hebben wel de gevolgen gezien, vooral onderweg vandaag naar Maketu.
We zagen afgerukte takken op de weg en ernaast, hele bomen die om waren of afgeknapt, riviertjes van water en modder op , of over de weg eigenlijk. Heel veel blank staande weilanden, rivieren die buiten hun oevers traden, zo allemaal.
Wij zijn donderdag naar Opotiki gereden, het regende al bij het opstaan. Eerst deden we boodschappen omdat vanwege de paasdagen vrijdag en zondag de winkels dicht zijn en wellicht ook maandag. We hebben nog nooit zo,n drukte gezien in Nieuw Zeeland. File in de stad, geen plaats op de parkeerplaats, dit alles was nog in Gisborne. Enorme drukte ook in de supermarkt, zoals bij ons met kerstmis.
Veel regen onderweg, rustige camping in Opotiki opgezocht, niet direct aan het strand, dat wilden we niet vanwege het weer. In de namiddag nog wel kunnen wandelen , droog. In de avond, veel wind en regen.
En dan is het een onverwacht cadeau dat de vrijdag een mooie zonnige dag was tot ongeveer 15.00 uur. Ook warm, veel warmer dan we gewend zijn. Wandeling gemaakt op aanraden van de camping beheerder. Langs een rivier, door duinlandschap en langs het strand, heel mooi en geen mens te zien! We waren wel bezweet en moe, het was zo broeierig!
We gingen daarnaar in de zon zitten te lezen en toen zeiden we tegen elkaar, dit is de eerste keer dat we midden op de dag luieren en zo zitten.
Dat vonden we eigenlijk wel erg. Tot nu toe rijden we, we wandelen of bezichtigen iets midden op de dag. O ja of vissen en wassen en poetsen.
Dat is gelijk het dilemma van een vakantieganger vind ik, je wilt veel zien en beleven, want nu ben je hier, maar eigenlijk betekent vakantie ook eens niets doen en lui zijn. Daar moet je eigenlijk
een gulden middenweg in vinden. Moeilijk dus.
Wat ons opvalt als je door een plaats, dorp, stadje loopt is dat het zo ruim allemaal is. De straten zijn twee maal zo breed dan bij ons, dan is er aan beide zijden een flinke groenstrook en dan twee brede stoepen. De huizen zijn zonder bovenverdieping, zoals ik al eens zei en ze hebben een stuk grond om het huis. Niet altijd veel, maar rijtjes of twee onder een kap zie je niet. Dat geeft dus een heel ruimtelijk gevoel. Maar ja zij wonen ook niet met z,n 17 miljoenen op een kleiner stuk land dan Nieuw Zeeland.

In de nacht van vrijdag op zaterdag ging het echt los! Plensbuien en flink onweer. Alles blank op de camping. Bij het naar buitengaan stond ik tot over mijn enkels in het water, terwijl we op gravel stonden.
Weer heel druk met het boodschappen doen, pasen dus. We wilden naar Whakatane rijden, een grote plaats om koffie te drinken. Dat misten we in Opotiki, geen gelegenheid om ergens die heerlijke cappuccino, s te drinken, alleen in fastfoodgedoe waar het dan enorm stinkt naar frituur. Gerrit zegt dat ze blijkbaar nooit gehoord hebben van afzuigkappen........
Maar we kwamen het centrum van Whakatane niet in, zoveel file!! Pasen is hier dus vier dagen vrij hebben, althans de meeste mensen en dan met je gezin of familie erop uit trekken.
We zijn doorgereden naar Maketu, heel klein plaatsje, goede camping maar ook hier druk vanwege de pasen. Hier aan de kust schijnt de meeste zon, verder landinwaarts wordt het donker en dreigend. Hier 1 buitje gehad maar verder zon, naar strand gewandeld, drie km. verder.
Ook hier is het prachtig, mooie zonsondergang gezien, dan gauw terug, 18.00 uur, donker, snel dat het gaat!
Voor iedereen fijne paasdagen, veel liefs en voor de bende van zes deze keer heel veel paaskussen, we missen jullie nu wel uiteraard! Maar we meet again! !